NFS, Need for Speed என்ற இந்த விளையாட்டு என்னால் மறக்க முடியாதது. கல்லூரி காலங்களில் எங்களது நண்பர்கள் அனைவரும் வெறித்தனமாக விளையாடுவோம். இதை ஒரு சாதாரண ரேஸிங் விளையாட்டு என்று கருத முடியாத அளவுக்கு அவ்வளவு மெஸ்மரைஸிங்காக இருக்கும்.
இதில் டோர்னமென்ட் உண்டு. 14 கார்கள் பங்கெடுக்கும் இதில் 13 சுற்றுக்கள். ஒவ்வொரு சுற்றிலும் கடைசியாக வரும் கார் அடுத்த சுற்றுக்கு தேர்ச்சி பெறாது. தொடர்ந்து விளையாடி நீங்கள் அதில் வெற்றி பெற்றால் உங்களுக்கு பரிசாக ஃபெர்ராரியின் FZR 2000 என்ற கார் கிடைக்கும். மணிக்கு சுமார் 200 மைல் வேகத்தில் செல்லக் கூடிய கார் அது. அது தான் மிகவும் வேகமாக செல்லக் கூடிய கார்.
அது இல்லாமல் மெக்லாரன், ஜாகுவார், BMW போன்ற கார்களும் உண்டு. சாதாரண ரேஸில் கலந்து கொள்ள உங்கள் காரினை நீங்களே தேர்ந்தெடுக்கலாம். ஆனால் டோர்னமென்டில் அப்படி முடியாது. உங்களின் திறமையை வைத்து ஸிஸ்டமே உங்களது காரினை தேர்ந்தெடுக்கும். அதனால் வெளியில் இருந்து பார்ப்பதற்கு டோர்னமென்டில் ஜெயிக்க ஒவ்வொரு சுற்றிலும் கடைசியாக வராமல் இருந்தாலே போதும் என்பது போல தோற்றம் இருக்கும். ஆனால் அப்படி நீங்கள் வந்தால் உங்களுக்கு டொச்சு கார்களே கிடைக்கும். முதல் இரண்டு மூன்று சுற்றில் வேண்டுமானால் நீங்கள் டொச்சு கார்களை வைத்துக் கொண்டு ஜெயிக்கலாம். ஆனால் போகப் போக நல்ல கார்கள் கிடைத்தால் மட்டுமே உங்களால் அதில் ஜெயிக்க முடியும்.
நாங்கள் கல்லூரியில் படிக்கும் காலத்தில் FZR 2000 உங்களிடம் இருப்பது உங்களுக்கான ஸ்டேட்டஸ் ஸிம்பல். தம், தண்ணி, பெண்களை போலவே இவ்வகை விளையாட்டுகளும் ஒரு வித போதை. போதை தலைகேறி வார இறுதிகளில் 10 - 12 மணி நேரங்கள் எல்லாம் தொடர்ந்து விளையாடிக் கொண்டிருந்திருக்கிறோம். இப்பொழுது நினைத்து பார்த்தால் எங்களுக்கே சிரிப்பாக இருக்கிறது.
FZR கிடைக்காத கால கட்டத்தில் டோர்னமென்டில் விளையாடி கிட்டத்தட்ட 11 சுற்றுக்கள் வந்து பின்னர் கோட்டை வீட்டு சோகம் தாங்காமல் டைனாஸிட்டி பாருக்கு சென்று வயிறு முட்டக் குடித்த நாட்கள் பல. FZR கிடைத்த பின்னர் சந்தோஷத்தை கொண்டாடுவதற்காக அதே பாருக்கு சென்று வாந்தியெடுத்த நாட்களும் பல.
ஐந்தாவது செமஸ்டரில் கண்ட்ரோல் ஸிஸ்டம்ஸ் பரீட்சை எழுதிய பிறகு அவசர அவசரமாக வெளியில் வந்து எனது நண்பன் சதீஷ் என்னிடம் FZR கிடைத்து விட்டதாக சொல்லி குதிக்க அதே நேரத்தில் அங்கு வந்த பேராசிரியர் ஸ்ரீனிவாசன் அதை பார்த்துவிட்டு நாங்கள் இருவரும் உருப்படவே மாட்டோம் என்று சாபம் கொடுத்தது இன்றும் நினைவில் இருக்கிறது.
ஒரு முறை சரவணன் இறுதி சுற்றுக்கு வந்துவிட்டு ஏதோ வேலையாக வெளியில் செல்ல அந்த நேரத்தில் உள்ளே வந்த யுவா கடைசி சுற்றை விளையாடி தோற்றுவிட்டு யாருக்கும் சொல்லாமல் அமைதியாக நின்று சரவணனை ஒரு வார காலம் புலம்ப வைத்த நிகழ்ச்சிகளும் நடந்துள்ளன.
சென்ற வார இறுதியில் வீட்டுக்கு வந்த அபிஷேக் கம்ப்யூட்டரில் NFS விளையாடிக் கொண்டிருந்தான். அது சட்டென்று எனது கல்லூரி கால NFS நினைவுகளை தட்டி எழுப்பியது. புதிய NFS பல புதிய க்ராபிக்ஸ்களை கொண்டுள்ளது. பல புதிய வேகமான கார்கள் இருக்கின்றன. அவனுக்கு எனது நினைவுகள் சிலவற்றை கூறி நானும் விளையாடிப் பார்த்தேன். மனம் ஒத்துழைத்த அளவுக்கு கண்ணும், விரல்களும் ஒத்துழைக்க வில்லை. வண்டி சாலையின் இரு பக்கங்களிலும் இடித்துக் கொண்டே சென்றது.
அவனிடம் மீண்டும் விளையாட கீ போர்டை கொடுத்துவிட்டு அவனை பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். சிறிது நேர விளையாட்டுக்கு பின்னர் ஜெயித்துவிட்டு குதித்தான். என் மனக் கண் முன்னே அவன் எனது பிம்பமாக தெரிந்தான். 12 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் எனக்கு கிடைத்த அதே விதமான மகிழ்ச்சிதான் என்ற பொழுதும் அன்று எனது மகிழ்ச்சியை பகிர்ந்து கொள்ள என்னுடன் ஃப்ரெடி, கமலி, குமார், சதீஷ், யுவா, சரவணன், ஆனந்த் போன்ற பலர் இருந்தனர். இன்று இவனுக்கு அருகில் நான் மட்டுமே. அதுவும் சக தோழனாக அல்ல, ஒரு பார்வையாளனாக.
இன்று அபிஷேக் போன்ற குழந்தைகளிடம் இருக்கும் ஐபேட், ஐஃபோன், வீ, ப்ளே ஸ்டேஷன், டீஎஸ் போன்றவற்றை பார்க்கும் பொழுது எனக்கு வரும் பெருமூச்சு பொறாமையினால் அல்ல, பரிதாபத்தினால். We are blessed.
இதில் டோர்னமென்ட் உண்டு. 14 கார்கள் பங்கெடுக்கும் இதில் 13 சுற்றுக்கள். ஒவ்வொரு சுற்றிலும் கடைசியாக வரும் கார் அடுத்த சுற்றுக்கு தேர்ச்சி பெறாது. தொடர்ந்து விளையாடி நீங்கள் அதில் வெற்றி பெற்றால் உங்களுக்கு பரிசாக ஃபெர்ராரியின் FZR 2000 என்ற கார் கிடைக்கும். மணிக்கு சுமார் 200 மைல் வேகத்தில் செல்லக் கூடிய கார் அது. அது தான் மிகவும் வேகமாக செல்லக் கூடிய கார்.
அது இல்லாமல் மெக்லாரன், ஜாகுவார், BMW போன்ற கார்களும் உண்டு. சாதாரண ரேஸில் கலந்து கொள்ள உங்கள் காரினை நீங்களே தேர்ந்தெடுக்கலாம். ஆனால் டோர்னமென்டில் அப்படி முடியாது. உங்களின் திறமையை வைத்து ஸிஸ்டமே உங்களது காரினை தேர்ந்தெடுக்கும். அதனால் வெளியில் இருந்து பார்ப்பதற்கு டோர்னமென்டில் ஜெயிக்க ஒவ்வொரு சுற்றிலும் கடைசியாக வராமல் இருந்தாலே போதும் என்பது போல தோற்றம் இருக்கும். ஆனால் அப்படி நீங்கள் வந்தால் உங்களுக்கு டொச்சு கார்களே கிடைக்கும். முதல் இரண்டு மூன்று சுற்றில் வேண்டுமானால் நீங்கள் டொச்சு கார்களை வைத்துக் கொண்டு ஜெயிக்கலாம். ஆனால் போகப் போக நல்ல கார்கள் கிடைத்தால் மட்டுமே உங்களால் அதில் ஜெயிக்க முடியும்.
நாங்கள் கல்லூரியில் படிக்கும் காலத்தில் FZR 2000 உங்களிடம் இருப்பது உங்களுக்கான ஸ்டேட்டஸ் ஸிம்பல். தம், தண்ணி, பெண்களை போலவே இவ்வகை விளையாட்டுகளும் ஒரு வித போதை. போதை தலைகேறி வார இறுதிகளில் 10 - 12 மணி நேரங்கள் எல்லாம் தொடர்ந்து விளையாடிக் கொண்டிருந்திருக்கிறோம். இப்பொழுது நினைத்து பார்த்தால் எங்களுக்கே சிரிப்பாக இருக்கிறது.
FZR கிடைக்காத கால கட்டத்தில் டோர்னமென்டில் விளையாடி கிட்டத்தட்ட 11 சுற்றுக்கள் வந்து பின்னர் கோட்டை வீட்டு சோகம் தாங்காமல் டைனாஸிட்டி பாருக்கு சென்று வயிறு முட்டக் குடித்த நாட்கள் பல. FZR கிடைத்த பின்னர் சந்தோஷத்தை கொண்டாடுவதற்காக அதே பாருக்கு சென்று வாந்தியெடுத்த நாட்களும் பல.
ஐந்தாவது செமஸ்டரில் கண்ட்ரோல் ஸிஸ்டம்ஸ் பரீட்சை எழுதிய பிறகு அவசர அவசரமாக வெளியில் வந்து எனது நண்பன் சதீஷ் என்னிடம் FZR கிடைத்து விட்டதாக சொல்லி குதிக்க அதே நேரத்தில் அங்கு வந்த பேராசிரியர் ஸ்ரீனிவாசன் அதை பார்த்துவிட்டு நாங்கள் இருவரும் உருப்படவே மாட்டோம் என்று சாபம் கொடுத்தது இன்றும் நினைவில் இருக்கிறது.
ஒரு முறை சரவணன் இறுதி சுற்றுக்கு வந்துவிட்டு ஏதோ வேலையாக வெளியில் செல்ல அந்த நேரத்தில் உள்ளே வந்த யுவா கடைசி சுற்றை விளையாடி தோற்றுவிட்டு யாருக்கும் சொல்லாமல் அமைதியாக நின்று சரவணனை ஒரு வார காலம் புலம்ப வைத்த நிகழ்ச்சிகளும் நடந்துள்ளன.
சென்ற வார இறுதியில் வீட்டுக்கு வந்த அபிஷேக் கம்ப்யூட்டரில் NFS விளையாடிக் கொண்டிருந்தான். அது சட்டென்று எனது கல்லூரி கால NFS நினைவுகளை தட்டி எழுப்பியது. புதிய NFS பல புதிய க்ராபிக்ஸ்களை கொண்டுள்ளது. பல புதிய வேகமான கார்கள் இருக்கின்றன. அவனுக்கு எனது நினைவுகள் சிலவற்றை கூறி நானும் விளையாடிப் பார்த்தேன். மனம் ஒத்துழைத்த அளவுக்கு கண்ணும், விரல்களும் ஒத்துழைக்க வில்லை. வண்டி சாலையின் இரு பக்கங்களிலும் இடித்துக் கொண்டே சென்றது.
அவனிடம் மீண்டும் விளையாட கீ போர்டை கொடுத்துவிட்டு அவனை பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். சிறிது நேர விளையாட்டுக்கு பின்னர் ஜெயித்துவிட்டு குதித்தான். என் மனக் கண் முன்னே அவன் எனது பிம்பமாக தெரிந்தான். 12 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் எனக்கு கிடைத்த அதே விதமான மகிழ்ச்சிதான் என்ற பொழுதும் அன்று எனது மகிழ்ச்சியை பகிர்ந்து கொள்ள என்னுடன் ஃப்ரெடி, கமலி, குமார், சதீஷ், யுவா, சரவணன், ஆனந்த் போன்ற பலர் இருந்தனர். இன்று இவனுக்கு அருகில் நான் மட்டுமே. அதுவும் சக தோழனாக அல்ல, ஒரு பார்வையாளனாக.
இன்று அபிஷேக் போன்ற குழந்தைகளிடம் இருக்கும் ஐபேட், ஐஃபோன், வீ, ப்ளே ஸ்டேஷன், டீஎஸ் போன்றவற்றை பார்க்கும் பொழுது எனக்கு வரும் பெருமூச்சு பொறாமையினால் அல்ல, பரிதாபத்தினால். We are blessed.
